Derwydd y wisg las yn dangos ei gardiau - a'i wyneb

Mae'n braf nodi bod awdur y blog o Ynys Mon, the Druid o'r diwedd wedi dod o hyd i'r hyder i gysylltu ei hun yn bersonol efo gwleidyddiaeth ei flog, yn ogystal a gadael i ni i gyd wybod pwy ydyw. Mae'n gryn gamp i flogiwr gadw cyfrinach cyhyd, ac yn arbennig os ydi'r creadur yn dod o Ynys Mon. Ymddengys mai Paul Williams ydi'r enw.

Mae'n ddiddorol hefyd deall iddo gael ei ddewis i sefyll yn etholiadau'r Cynulliad tros y Toriaid yn Ynys Mon y flwyddyn nesaf. Mae'n debyg gen i na fydd rhaid i ni wrando arno'n gwadu'n bigog ei fod yn Dori yn y dyfodol.

Mae Alwyn yn gywir i awgrymu bod yna rhywbeth braidd yn anghydnaws rhwng protestiadau Paul mai buddiannau Ynys Mon sy'n bwysig iddo yn annad dim arall a'i sefyllfa bresennol fel ymgeisydd Toriaidd. Yn wir yn nyddiau cynnar (a ddim mor gynnar) y blog roedd yna batrwm digri o gyson o ddadlau tros roi buddiannau lleol yn gyntaf, tra'n dod i'r casgliad yn ddi eithriad mai trwy gefnogi rhyw Dori neu'i gilydd oedd y ffordd orau o wneud hynny - hyd yn oed os nad oedd y Tori o dan sylw erioed wedi dangos y mymryn lleiaf o ddiddordeb yn Ynys Mon cyn cael ei ddewis i sefyll yno.

Beth bynnag, mae'n amlwg i'r hogyn ddod tros y cywilydd o fod yn Dori - a da o beth ydi hynny - go brin bod bystachu o gwmpas yn nhywyllwch y closat yn fawr o hwyl. Serch hynny, mae'r ffaith ei fod wedi gwneud cymaint o ddefnydd o localism (fedra i ddim meddwl am yr union air Cymraeg mae gen i ofn) Ynys Mon i geisio gwthio buddiannau gwleidyddol y Toriaid yno ynddo'i hun yn ddigon diddorol. Mae pawb sy'n gwybod unrhyw beth am wleidyddiaeth yr ynys hefyd yn gwybod bod ystyriaethau lleol yn bwysicach yno nag yn unman arall yng Nghymru. Ar un olwg mae'r syniad mai'r ffordd orau o amddiffyn buddiannau Mon ydi trwy droi at blaid sydd a'i ffocws ar Dde Lloegr, a sydd a'u bryd ar dorri gwariant cyhoeddus - y math o wariant mae economi'r ynys yn ddibynnol arno - yn chwerthinllyd. Ond, dyna sydd ar stondin Paul.

Mi fydd darllenwyr rheolaidd y blog yma yn ymwybodol nad ydi gwleidyddiaeth rhanbarthol yn agos at fy nghalon - yng Nghymru o leiaf. Y prif reswm am hyn ydi gwendid sylfaenol yn yr ymdeimlad o genedligrwydd Cymreig - 'does yna ddim dealltwriaeth cytunedig o beth ydi o i fod yn Gymro neu Gymraes - ac oherwydd hynny does yna ddim naratif cenedlaethol y gallwn oll uniaethu efo fo. Mae diffyg naratif felly yn broblem sylfaenol i ddatblygiad Cymru fel gwlad. Rydym yn wahanol i'r gwledydd o'n cwmpas - Iwerddon, yr Alban a Lloegr - yn hyn o beth.

Mae cyflwyno naratifau rhanbarthol i'n bywyd cenedlaethol yn foethusrwydd nad ydym yn gallu ei fforddio ar hyn o bryd. Yn wir, mi fyddwn yn dadlau bod y math o ranbarthiaeth yr ydym yn ei weld gan fudiadau fel Llais y Bobl yng Ngwent a Llais Gwynedd yn tanseilio'r datblygiad mewn ymwybyddiaeth cenedlaethol i'r graddau bod y mudiadau hyn yn fwy o fygythiad i ddatblygiad Cymru fel gwlad nag ydi naratifau amgen pleidiau Prydeinig, fel y Toriaid. Efallai ei bod yn arwyddocaol yn hyn o beth bod ymgyrchoedd 'Na' mewn refferenda datganoli wedi eu canoli yn bennaf ar y gwahanol holltau rhanbarthol, cymdeithasegol a ieithyddol a geir yng Nghymru, yn hytrach nag ar gynnig naratif Prydeinig.

'Dydi hynny ddim yn golygu nad oes peryglon mewn naratifau Prydeinig i Gymru - ond mae hollti'r naratif genedlaethol wan sydd ohoni yn fwy o fygythiad. Mae gwleidyddiaeth Paul yn rhyw gyfuniad anymunol o syniadaethau (ac felly naratifau) gwrth Gymreig - un amgen Doriaidd, Brydeinig sy'n cystadlu o'r tu allan ac un ranbarthol sy'n tanseilio'r ymwybyddiaeth Gymreig o'r tu mewn.

Cewch gymryd yn ganiataol 'dwi'n meddwl, na fyddaf yn croesi'r bont i gyfrannu i ymgyrch y dyn yn ystod y gwanwyn.