Ddydd Iau - yr un diwrnod ag is etholiad seneddol Glasgow East, bydd is etholiad arall ychydig fwy lleol i mi beth bynnag - un am sedd ar Gyngor Tref Caernarfon.
Mae is etholiad Glasgow East yn un gwirioneddol arwyddocaol wrth gwrs - pe byddai Llafur yn colli, gallai arwain yn hawdd at ddiwedd gyrfa wleidyddol Gordon Brown. Hwyrach fy mod yn blwyfol, ond mae'r etholiad Menai o lawer mwy o ddiddordeb i mi. Os bydd Alun Roberts, ymgeisydd y Blaid yn curo yr annibynwraig Mair Williams yna bydd gan y Blaid wyth o'r ddwy sedd ar bymtheg ar y cyngor tref. Mae gan y Blaid dair o bump sedd Cyngor Sir y dref hefyd.
Hyd y gwn i dyma fyddai'r sefyllfa cryfaf i'r Blaid yn hanes gwleidyddiaeth tref Caernarfon erioed. Rydym wedi dod ymhell ers y noson etholiad cyffredinol 1997 pan gafodd bocsus etholiad cyffredinol y dref eu gwagio ar fyrddau'r Ganolfan Hamdden a dangos bod Llafur gyda mwyafrif. Roedd cyfnod byr lle'r oedd yn edrych bod Llafur wedi cipio etholaeth Caernarfon - ond wedyn daeth bocsus Nefyn, Trefor, Pwllheli, Aberdaron a gweddill y gorllewin i mewn gyda'r mwyafrifoedd anferth arferol i'r Blaid a daeth diwedd disymwth ar unrhyw ragdybiaeth o fuddugoliaeth i Lafur.
Bellach mae'r rhod wedi troi - yn y dwyrain trefol, ac nid yn y gorllewin gwledig mae cryfder etholiadol y Blaid yng Ngwynedd. Gall pethau newid yn llwyr tros ddegawd mewn gwleidyddiaeth etholiadol.
No comments:
Post a Comment